Τα μέλη της Πρώτης Αυθόρμητης Ομάδας Αίγινας εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην ΑΟ Λειψίας η οποία θα συμμετάσχει στις 24 Νοεμβρίου στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Amazon Γερμανίας.
The members of DiEM25 Aegina1dsc we are expressing our solidarity to DSC Leipzig for their 24th of November participation in the strikes of the Amazon workers in Leipzig.
Παρασκευή 19/5, ώρα 19.30, Γήπεδο Σπόρτιγκ
Αυτή την εβδομάδα η κυβέρνηση ψηφίζει τα μέτρα που προβλέπει η συμφωνία με τους δανειστές για το περιβόητο ”κλείσιμο της αξιολόγησης”. Πρακτικά, η Βουλή επικυρώνει ξανά την υποταγή στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών. Ένα ακόμα καταστροφικό Μνημόνιο προσθέτει βάρη στην κοινωνία και χρέη στις επόμενες γενιές.
Αν βαρέθηκες να βλέπεις το ίδιο χιλιοπαιγμένο έργο
Αν αρνείσαι να αφεθείς στην απόγνωση
Αν πιστεύεις ότι ούτε το κατεστημένο ούτε ο λαϊκισμός έχουν την λύση
Αν θεωρείς ότι η λύση θα πρέπει να είναι ταυτόχρονα πατριωτική, περιφερειακή, ευρωπαϊκή
Αν δε συμβιβάζεσαι με τον αυταρχισμό που πέταξε στα σκουπίδια το δημοκρατικό σου ΟΧΙ του ’15
Τότε έχεις κάθε λόγο να ανταποκριθείς στο Κάλεσμα Ελπίδας, Λογικής και Αξιοπρέπειας που απευθύνει το DiEM25, το κίνημα για τη δημοκρατία στην Ευρώπη.
Η πολιτική πρόταση του DiEM25 για το τι πρέπει να γίνει άμεσα για να σταματήσει η Ελλάδα να ασφυκτιά σε μια Ευρώπη που αποδομείται, περιλαμβάνει 2 βασικούς στόχους:
Δραστική μείωση όλων των φορολογικών συντελεστών και του σταθερού κόστους της οικονομικής δραστηριότητας.
Αναδιάρθρωση όλων των χρεών, ιδιωτικών και δημόσιων
Οι στόχοι αυτοί περνάνε μέσα από την αδιαπραγμάτευτη υιοθέτηση 6 μεταρρυθμίσεων που παρουσιάστηκαν αναλυτικά και στη Θεσσαλονίκη. Βασικό στοιχείο της πρότασης του DiEM25 όμως είναι και η στρατηγική μέσα από την οποία μπορεί η χώρα να υλοποιήσει τις πολιτικές που θα τη βγάλουν από το τέλμα. Αυτή είναι η στρατηγική της δημιουργικής ανυπακοής:
Πολυφωνία – συμμετοχή
Ομιλίες μελών από την Αθήνα θα εναλλάσσονται με μηνύματα από μέλη του DiEM25 από όλη την Ευρώπη. Ένα παράδειγμα από την εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη:
Τέχνη
Η εκδήλωση στην Αθήνα θα ξεκινήσει με το θεατρικό έργο του Γ.Μανιώτη ”Το Δέντρο” σε ερμηνεία Νίκου Μαγδαληνού. Ένα έργο που ουσιαστικά θέτει τους προβληματισμούς και τα ερωτήματα που φιλοδοξεί να απαντήσει πολιτικά το DiEM25 στη συνέχεια της εκδήλωσης.
Χαρακτηριστικά ο Γιάνης Βαρουφάκης λέει: ”Αφού μετέτρεψαν το κοινοβούλιο σε φαρσοκωμωδία, εμείς μετατρέπουμε το θέατρο σε κοινοβούλιο.” (Άλλωστε το DiEM25 ξεκίνησε σε ένα θέατρο,το θέατρο Volksbuhne της Γερμανίας.)
Εκτός από ερωτήματα και προβληματισμούς, η τέχνη δίνει και απαντήσεις εκεί που η αναλυτική σκέψη αδυνατεί να φτάσει, γι’ αυτό ως κίνημα που ψάχνει απαντήσεις σε μια εποχή γεμάτη αδιέξοδα, δε θα αρνηθούμε για λόγους σοβαροφάνειας να εντάξουμε κι αυτές τις απαντήσεις στην πολιτική μας πρόταση. Αυτό κάνει η πλατφόρμα του DiEM Voice που θα έρθει και στην Αθήνα μετά τη Ρώμη και το Βερολίνο.
Η τέχνη εκφράζει την ανθρώπινη ψυχή, είναι δικαίωμα όλων και όχι προνόμιο των λίγων και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται από το DiEM25.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του DIEM25; Γράψου εδώ.
Στις εκλογικές καμπάνιες στην Ευρώπη (Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία) ορισμένοι συνεχίζουν με θράσος να δηλώνουν μεγάλες ανακρίβειες. Η τελευταία δήλωση του (σοσιαλιστή!) προέδρου του Eurogroup για τους ανθρώπους του Νότου που ξόδεψαν τα λεφτά τους για ποτά και γυναίκες και ζητούν σε αυτούς του Βορρά να πληρώσουν το μάρμαρο είναι το πιο σκανδαλώδες παράδειγμα.
Στη Γαλλία υποψήφιοι στις προεδρικές εκλογές, πιο ήπιοι, υποστηρίζουν ότι πρέπει να κουρευτούν οι κοινωνικές δαπάνες, οι συντάξεις, οι μισθοί και οι δημόσιες υπηρεσίες για να μην βρεθούμε στην κατάσταση της Ελλάδας, όπου οι σπάταλοι Έλληνες οδήγησαν την χώρα τους.
Ως μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Χρέος και συντονιστής του κεφαλαίου που αναλύει τις αιτίες του χρέους δηλώνω κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα υπερχρεώθηκε για έναν κυρίως λόγο που όλοι σιωπούν : υπερβολικές αμυντικές δαπάνες που δικαιολογούνται από την ύπαρξη ενός απειλητικού γείτονα, την Τουρκία, και την συστηματική άρνηση (παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις των διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων από το 1981) εγγύησης των ελληνικών συνόρων από τους Ευρωπαίους εταίρους. Εάν η Ελλάδα είχε δαπανήσει για την άμυνα της όσο οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης οι συνολικές της κρατικές δαπάνες της θα ήταν συστηματικά κατώτερες από το μέσω όρο αυτών των χωρών, όπως το δείχνει η πιο κάτω γραφική παράσταση – που προέρχεται από την προκαταρκτική έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας για το χρέος – και δεν θα είχε κανέναν λόγο να βρεθεί υπερχρεωμένη το 2010.
To ως άνω γράφημα δείχνει τα συσσωρευμένα ποσά των αμυντικών δαπανών που υπερβάλλουν αυτά που η Ελλάδα θα είχε δαπανήσει αν οι αμυντικές δαπάνες της ήταν στο ίδιο επίπεδο με αυτό των χωρών της Ευρωζώνης. Η συνολική τους αξία από το 1990 – με τους τόκους των δανείων που τις χρηματοδότησαν – έφτασε τα 85 δις ευρώ το 2012. Χωρίς αυτές τις υπερβάλλουσες δαπάνες το ελληνικό δημόσιο χρέος θα ήταν, το 2009, στα 215 δις ευρώ αντί στα 300 δις και θα αντιστοιχούσε στο 93% του ΑΕΠ αντί στο 129%. Δηλαδή η Ελλάδα θα ήταν χρεωμένη ελάχιστα περισσότερο από ότι η Γαλλία το 2012 (87%) και δεν θα υπήρχε καμία δικαιολογία για να υποστεί τα σκληρά μέτρα που της υποβλήθηκαν από το 2010 έως σήμερα.
Ποιος επωφελήθηκε από αυτές τις δαπάνες; Οι έμποροι όπλων, κυρίως Γερμανοί, Γάλλοι και Ολλανδοί και οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που χρηματοδότησαν με δάνεια αυτές τις αγορές. Και τελικά αν η Ελλάδα υποβλήθηκε σε μέτρα που μείωσαν το ΑΕΠ της κατά 27% και εκτόξευσαν την ανεργία έως 27% (το 2014) είναι για να επιδοτηθούν έμμεσα με δημόσιο χρήμα, και να πλουτίσουν, αυτοί οι παράγοντες.
Και δυστυχώς για τους Έλληνες η δίαιτα συνεχίζει. Νέες περικοπές συντάξεων, επέκταση της φορολόγησης στα χαμηλά εισοδήματα(κάτω των 800 ευρώ / μήνα), η εξαναγκαστική πώληση σε εξευτελιστική τιμή των αεροδρομίων σε μία κρατική γερμανική εταιρία και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι τα επιπλέον μέτρα που μόλις αναγκάστηκαν να αποδεχθούν. Και όλα αυτά εν ονόματι ενός χρέους του οποίου το μέγεθος παραμένει το ίδιο – 300 δις – από το 2009, αλλά, που λόγω της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσαν τα μέτρα εκτοξεύθηκε από το 129% στο 180% του ΑΕΠ, καθιστώντας το χρέος αυτό, κατά την κοινή αποδοχή όλων – πλην του κυρίου Σόιμπλε- μη βιώσιμο. Όσο το χρέος αυτό θα βαραίνει τους ώμους της Ελλάδας δεν υπάρχει καμία προοπτική πραγματικής ανάκαμψης και ο φαύλος κύκλος της λιτότητας θα συνεχίσει να της επιβάλλεται, έως την ημέρα που θα επαναστατήσει, η έως την ημέρα που η Ευρώπη θα αλλάξει. Πότε; Στις 15 Ιουλίου (αν η Ελλάδα δηλώσει παύση πληρωμών) ; Το Σεπτέμβριο (αν η Γερμανία αλλάξει κυβέρνηση); Ουδείς γνωρίζει.
Η Γαλλία εγκατέλειψε κάθε ιδέα να αλλάξει την Ευρώπη, εδώ και χρόνια. Με βάση τα προγράμματα των υποψηφίων προέδρων που θεωρούνται οι επικρατέστεροι αυτήν την στιγμή[1] αυτό δεν θα αλλάξει. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ελπίζει την σωτηρία της από την Γαλλία.
Περιμένοντας μία σωτηρία της Ελλάδας η μόνη ελπίδα, για τους Γάλλους, είναι να προφυλαχτούν από προτάσεις δραστικής «εξυγίανσης» των δημοσιονομικών που τους κάνουν κάποιοι υποψήφιοι. Αυτό που είναι σίγουρο και επαληθευμένο από την ελληνική εμπειρία είναι ότι μία τέτοια « εξυγίανση» θα φέρει περισσότερη φτώχεια στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, χωρίς ανταλλάγματα, και ότι οι λύσεις πρέπει να βρεθούν για την Γαλλία και την Ευρώπη σε άλλα μονοπάτια.
Ο ομιλητής θα μας προσφέρει μια συνοπτική κατανόηση της Συμφωνίας και θα προσπαθήσει να απαντήσει σε εύλογα ερωτήματα όπως
-Πώς θα επηρεάσει η συμφωνία τη ζωή μας εδώ στην Ελλάδα;
-Πώς θα επηρεάσει το φιστίκι της Αίγινας;
– Ποιες δυνατότητες δράσης έχουν ο Δήμος, ο Συνεταιρισμός ο Αγροτικός Σύλλογος και οι πολίτες, για να αντιμετωπίσουν τις προτεινόμενες μη ευνοϊκές αλλαγές;
Ομιλητής: Κώστας Φωτεινάκης πρόεδρος του Ελληνικού τμήματος της διεθνούς οργάνωσης «Φίλοι της Φύσης», φορέα που συντονίζει την εξαιρετική ενημέρωση και τις δράσεις στην Ελλάδα ενάντια στις TTIP-CETA-TISA
http://stop-ttip-ceta-greece.blogspot.gr/
Σύλλογος Ενεργών Πολιτών Αίγινας
Πηγή:Aegina Light
Προσχέδιο για την Παγκόσμια Ιδιωτικοποίηση
Εμπορική Συμφωνία για τις Υπηρεσίες: Γιατί Πρέπει να Σταματήσουμε την TISA (Trade in Services Agreement)
Αύγουστος 2016
Πηγή: Global Justice now, Attac Norway. Μετάφραση Ελέν Τσιπουρίδου-Βερνερέ
Όπως μια σειρά από άλλες «εμπορικές συμφωνίες» οι οποίες σχεδιάζονται στις μέρες μας, η Εμπορική Συμφωνία για τις Υπηρεσίες (η αποκαλούμενη TISA) έχει συλληφθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται ακίνδυνη. Όμως πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό.
Όπως και η γνωστή συμφωνία TTIP μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ , η συμφωνία TISA απειλεί να μονιμοποιήσει την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, να αναστείλει τη νομοθετική ρύθμιση και να παρέχει στις πολυεθνικές πολύ περισσότερα νομικά δικαιώματα σε σχέση με αυτά που διαθέτει ο περισσότερος κόσμος. Όμως ενώ η ΤΤΙΡ αφορά την ΕΕ και τις ΗΠΑ οι προσδοκίες της TISA είναι παγκόσμιες. Οι 50 χώρες οι εμπλεκόμενες στη TISA, αντιπροσωπεύουν το 70% της παγκόσμιας οικονομίας και ο απώτερος σκοπός είναι να επιβληθεί η συμφωνία στον υπόλοιπο κόσμο δια μέσου της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εμπορίου (ΠΟΕ). Για αυτό το λόγο, η TISA αποτελεί τη συμφωνία που απειλεί περισσότερα τις πιο φτωχές χώρες του νότου. Πρέπει να τη σταματήσουμε.
Πέντε λόγοι για αντίσταση στην TISA
Θα είναι ιδιαίτερα επιζήμια για τις χώρες του παγκόσμιου νότου. Η TISA αφορά χώρες όπως το Πακιστάν που είναι πιθανό να παρεμποδιστούν στην ανάπτυξη δημοσίων υπηρεσιών. Αποτελεί επίσης μια απειλή για τις χώρες εκτός TISA, διότι, αφού εγκριθεί, οι πλούσιες χώρες θα αναζητούν να επιβάλουν μέτρα του τύπου TISA σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω ΠΟΕ.
Τι είναι η TISA;
Δεν είναι απλώς μια συμφωνία εμπορίου. Οι παραδοσιακές συμφωνίες εμπορίου προπαντός μειώνουν τους δασμούς και τις ποσοστώσεις (φόροι ή περιορισμοί στα αγαθά που εξάγουν ή εισάγουν οι χώρες). Η TISA είναι διαφορετική σε σχέση με τις περισσότερες συμφωνίες εμπορίου διότι αφορά μόνο τις υπηρεσίες και όχι τα αγαθά. Επιπλέον δεν πρόκειται τόσο για το εμπόριο αλλά για τη δυνατότητα των πολυεθνικών να παρέχουν υπηρεσίες διασυνοριακά. Η TISA θεωρεί όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις σαν φραγμό για το εμπόριο. Αυτό σημαίνει ότι θα έχει πολλές και σοβαρές επιπτώσεις για πράγματα που δεν έχουν τόση σχέση με το εμπόριο, και θα επηρεάζει τομείς σαν τα αγροτικά δικαιώματα, τις τραπεζικές ρυθμίσεις και κατά πόσον η διαχείρηση δημόσιων υπηρεσιών όπως η προσφορά ηλεκτρισμού και νερού γίνεται προς όφελος του λαού και όχι από πολυεθνικές που αποβλέπουν στο κέρδος.
Το ακρωνύμιο ΤΙSA σημαίνει Συμφωνία για το Εμπόριο των Υπηρεσιών. Το εμπόριο των υπηρεσιών είναι διαφορετικό από το εμπόριο των αγαθών. Εν τέλει, διαφορετικές από τα αγαθά, οι υπηρεσίες δεν είναι υλικά, απτά πράγματα. Δεν μπορεί κανείς να μεταφέρει πραγματικά ένα ραντεβού στο κομμωτήριο από τον Ατλαντικό αλλά μπορεί να μεταφέρει τον κομμωτή (που είναι ένας από τους τρόπους που η TISA διαχειρίζεται το εμπόριο στις υπηρεσίες). Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι μετατρέπει πολλές δημόσιες υπηρεσίες σε εμπορεύματα προς όφελος των επιχειρήσεων, και όχι για το συμφέρον των λαών που χρειάζονται υπηρεσίες όπως το ηλεκτρικό, την υγεία και τις μεταφορές. Οι υπογράφοντες της TISA θα πρέπει να μεταχειριστούν τις ξένες πολυεθνικές των χωρών TISA με τουλάχιστον την ίδια εύνοια με τις τοπικές επιχειρήσεις, ακόμα και αν οι τοπικές είναι πολύ πιο μικρές.
Η ιδέα να υπάρχει μια διεθνής συμφωνία που ρυθμίζει (ή για να είμαστε πιο ακριβείς, να απορρυθμίζει) το εμπόριο στις υπηρεσίες δεν είναι καινούργια. Το 1995 τέθηκε σε ισχύ η Γενική Συμφωνία για το Εμπόριο στις Υπηρεσίες (GATS). Ενώ κατακρίθηκε γενικώς με κοινωνικές και νομικές διαμαρτυρίες επειδή άνοιγε τις πόρτες στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, δεν ήταν ικανοποιητική για ορισμένες επιχειρηματικές κοινότητες. Οι διαπραγματεύσεις για την GATS έγιναν μέσω της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εμπορίου (ΠΟΕ), που σημαίνει ότι έπρεπε να εγκριθεί από όλες τις χώρες του κόσμου. Το σύστημα ΠΟΕ, ενώ είναι πολύ άδικο, επιτρέπει τουλάχιστον στις πιο φτωχές χώρες να έχουν μια φωνή. Αυτό δεν άρεσε στις πλούσιες χώρες και τα ισχυρά λόμπι των υπηρεσιών και έτσι οι διαπραγματεύσεις Doha Round κατέληξαν σε αδιέξοδο.
Μια δυσαρεστημένη ομάδα μεγάλων επιχειρήσεων περιλαμβανομένης της Walmart, Google και την 21st Century Fox του Rupert Murdoch ενώθηκαν υπό το όνομα Συνασπισμός Παγκόσμιων Υπηρεσιών για να πιέσουν για μια καινούργια συμφωνία παρακάμπτοντας τον ΠΟΕ. Η TISA αποτελεί το αποτέλεσμα των προσπαθειών των λόμπι. Οι χώρες που ακολουθούν αυτή τη ατζέντα αυτοονομάζονται «οι καλοί φίλοι των υπηρεσιών»!
Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2013 και αναμένεται να τελειώσουν το τέλος του 2016. Οι συζητήσεις έλαβαν χώρα σε υψηλά επίπεδα μυστικότητας, με ακόμα λιγότερη διαφάνεια από εκείνες της ΤΤΙΡ. Οι χώρες που συζήτησαν ήταν προπαντός πλούσιες χώρες όπως τα κράτη μέλη της ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία. Συμμετείχαν επίσης φτωχές οικονομίες όπως το Πακιστάν, ο Παναμάς και η Κολομβία . Οι χώρες ΒRICS, Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική δεν συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις, όμως η καινούργια κυβέρνηση της Βραζιλίας δήλωσε ότι την ενδιαφέρει να μπει στη συμφωνία. Ενώ η συμφωνία TISA σήμερα εμπλέκει μόλις 50 χώρες από τις 195 ανά το κόσμο, η ιδέα είναι ότι τελικά θα είναι δεσμευτική για όλο το κόσμο μέσω του ΠΟΕ ή τουλάχιστον θα αποτελεί ένα μοντέλο για μελλοντικές συμφωνίες εμπορίου.
Εξήγηση ακρωνύμιων του εμπορίου
ΤΤΙΡ : Διατλαντική Εταιρική Σχέσεις για το Εμπόριο και τις Επενδύσεις, υπό διαπραγμάτευση ι σήμερα μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Πρόκειται για μια εμπορική συμφωνία που έχει γίνει δημόσια γνωστή. Όπως η ΤΙSA μας απειλεί με τη μονιμοποίηση της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων υπηρεσιών.
ΤΤΡ: Δια-Ειρηνική Εταιρική Σχέση, η οποία αποτελεί μια συμφωνία που μοιάζει με τη ΤΤΙΡ αλλά αφορά τις ΗΠΑ και 11 χώρες του Ειρηνικού Ωκεανού, μαζί με την Αυστραλία, Ιαπωνία, Περού και Μαλαισία.
CETA: Περιεκτική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία είναι άλλη παρόμοια συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Καναδά. Σε αντίθεση με την ΤΤΙΡ το κείμενο της CETA δημοσιεύτηκε διότι οι διαπραγματεύσεις έχουν επίσημα ολοκληρωθεί. Όμως, λόγω πολλών σοβαρών επιφυλάξεων σχετικά με τη ISDS, δηλαδή το επιχειρησιακό δικαστήριο, η επικύρωση της CETA ίσως καθυστερήσει.
BITS : Οι Διμερείς Συνθήκες Επενδύσεων είναι συμφωνίες εμπορίου μεταξύ δυο χωρών ή οικονομικών μπλοκ. Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες συμφωνίες σε ισχύ ανά το κόσμο. Αν και μικρότερης κλίμακας, οι BITs περιέχουν πολλές όμοιες ρήτρες που προβλέπονται στις TTIP, TISA και CETA και συνεπώς μας δείχνουν ήδη τις πιθανές επιπτώσεις αυτών των συμφωνιών.
H ρήτρα που αναστέλλει την επαναφορά – η καλύτερη φίλη των ιδιωτικών επενδύσεων
Η TISA απειλεί τις δημόσιες υπηρεσίες. Από τις ταχυδρομικές υπηρεσίες μέχρι τις υπρεσίες υγείας, η TISA μπορεί να μονιμοποιήσει την ιδιωτικοποίηση και να εξασφαλίσει ότι οι μεγάλες πολυεθνικές εμπλέκονται όλο και περισσότερα σε τομείς όπως την υγεία, την εκπαίδευση και τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
Ο κυριότερος μηχανισμός για αυτή τη συμφωνία, είναι η αποκαλούμενη ρήτρα «αναστολής». Όταν μια χώρα έχει μονομερώς «απελευθερώσει» ένα τομέα υπηρεσίας δίνοντας σε ξένες εταιρίες την ίδια ή καλύτερη μεταχείριση από τις εγχώριες εποχειρήσεις, δεν θα μπορεί να αντιστρέψει αυτό το μέτρο για τις εταιρίες που ανήκουν στα κράτη μέλη της TISA. Αυτό σημαίνει ότι ενώ καμία χώρα δεν θα είναι υποχρεωμένη να ιδιωτικοποιήσει μια δημόσια υπηρεσία, μόλις μια ξένη εταιρεία αναλάβει να παρέχει μια υπηρεσία, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να υπάρξει αντιστροφή.
Υπάρχει επίσης μια άλλη ρήτρα που ονομάζεται ρήτρα “διατήρησης της ισχύουσας κατάστασης“. Αυτή συμπληρώνει τη ρήτρα αναστολής και σημαίνει ότι καμία καινούργια ρύθμιση δεν μπορεί να ψηφιστεί που θα έδινε στις ξένες εταιρίες υποβαθμισμένη μεταχείριση σε σχέση με εκείνη που εφαρμοζόταν την εποχή που υιοθετήθηκε η TISA.
Αυτές οι δυο ρήτρες μαζί θα δυσκολέψουν μια μελλοντική κυβέρνηση να κρατικοποιήσει το σιδηρόδρομο, πχ. κάτι που υποστηρίζει η πλειοψηφία των Άγγλων. Επίσης, θα σημαίνει ότι η ύπουλη ιδιωτικοποίηση του εθνικού συστήματος υγείας γίνεται όλο και πιο αμετάκλητη με μεγαλύτερη εμπλοκή επιχειρήσεων από χώρες όπως οι ΗΠΑ. Και μη πιστεύετε ότι θα πάρετε πίσω τον έλεγχο της παροχής ηλεκτρισμού
Η TISA περιέχει το κίνδυνο ότι θα είναι πιο δύσκολο να ψηφιστεί μια προοδευτική νομοθεσία χωρίς να ακολουθήσουν αγωγές. Οι γενικές εκλογές θα γίνονται όλο και περισσότερο χωρίς λόγο. Όποιος και να ψηφίσετε, τα χέρια των κυβερνήσεων θα είναι δεμένα διότι η TISA είναι μια διεθνής συμφωνία που προέχει του εθνικού ή ευρωπαϊκού δικαίου.
Ευτυχώς, το σύστημα «Επιχειρηματικού Δικαστηρίου» που μπορεί να συμμετέχει σε άλλες συμφωνίες όπως TTIP και CETA δεν θα εμπεριέχεται μάλλον στη TISA. Αυτό έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από πολυεθνικές για να κάνουν αγωγή σε κράτη ζητώντας δισεκατομμύρια επειδή συνεχίζονται οι νομοθετικές ρυθμίσεις ή οι πολιτικές, που περιορίζουν τα αναμενόμενα από τις επιχειρήσεις κέρδη. Θα μπορεί, για παράδειγμα, να μονιμοποιηθεί η ιδιωτικοποίηση της υγείας για πάντα. Τέλος τα κράτη θα μπορούν να κάνουν αγωγές μεταξύ τους, μάλλον χωρίς δυνατότητα έφεσης, και οι μεγάλες επιχειρήσεις ενδεχόμενα να τους ενθαρρύνουν να το κάνουν.
Παρόλο που δε είναι ιδιαίτερα πιθανό, ορισμένοι έχουν προειδοποιήσει ότι αν μια ρήτρα Ευνοούμενου Κράτους ενσωματωθεί στην TISA, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εισαχθεί στη συμφωνία το επιχειρηματικό δικαστήριο. Ρήτρα Ευνοούμενου Κράτους σημαίνει βασικά ότι υπόσχεσαι να μη χειρίζεσαι χειρότερα τη χώρα με την οποία υπέγραψες συμφωνία σε σχέση με οποιασδήποτε άλλη χώρα. Συνεπώς αν μια άλλη χώρα έχει «καλύτερη» συμφωνία (π.χ. μια συμφωνία που περιέχει το Επιχειρηματικό Δικαστήριο), μια ρήτρα ευνοούμενου κράτους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει τη χρήση του Επιχειρηματικού Δικαστηρίου ακόμα και αν δεν προβλέπεται στην εμπορική συμφωνία που επικαλέστηκε.
Καλώς ήρθατε στη ζούγκλα της νομοθετικής ρύθμισης
Oι χρηματοοικονομικές εταιρείες υπηρεσιών υπερασπίζονται έντονα την TISA. Το CityUK, ένας οργανισμός που εξασκεί πιέσεις (lobby) για τις χρηματοοικονομικές εταιρείες υπηρεσιών της City of London όπως η Barclays και η Morgan Stanley, συμμετέχουν ενεργά στην Global Services Coalition που δημιούργησε την ΤΙSA.
Και αυτό, επειδή η TISA θα μονιμοποιήσει τις ρυθμίσεις που υπήρχαν πριν από την κρίση βασισμένες σε λανθασμένες ιδέες «απελευθέρωσης» και «απορρύθμισης». Ενώ τα μέτρα που πάρθηκαν μετά τη χρηματοοικονομική κρίση του 2008 δεν επαρκούν για να εξισορροπήσουν το δυσμενές χρηματοοικονομικό σύστημα, ήδη η χρηματο-οικονομική βιομηχανία κάνει τα πάντα για να ξαναλειτουργήσει το σύστημα όπως πριν. Για το City του Λονδίνου, κάθε συνετήσ και λογική ρύθμιση που μπορεί να τους εμποδίσει από το να προκαλέσουν την επόμενη χρηματο-οικονομική κρίση θεωρείται «γραφειοκρατία» και «φραγμός στο εμπόριο».
Για παράδειγμα, η TISA θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στα κράτη που επιχειρούν να ρυθμίσουν τις τράπεζες ώστε να μη γίνουν «πολύ μεγάλες για να χρεοκοπήσουν». Το κείμενο προτείνει να μην επιτρέπεται ο «περιορισμός της συνολικής αξίας των συναλλαγών ή αγαθών υπό τη μορφή αριθμητικών ποσοστώσεων ή, εναλλακτικά, απαιτεί ένα «οικονομικό τεστ αναγκών». Στην εισαγωγή περιορισμών στο μέγεθος των τραπεζών, των hedge funds ή άλλων επενδυτικών ταμείων μπορεί επίσης να παρέμβει η TISA. Ακόμα και σε εποχές υψηλής κερδοσκοπίας, η TISA θα καθιστά πιο δύσκολη τη διαχείριση της ροής κεφαλαίων. Αν ήταν ήδη σε ισχύ, η TISA θα μπορούσε επίσης να κάνει δυσκολότερη την υποχρέωση των τραπεζών να χωρίσουν τον τομέα καταθέσεων από τον επενδυτικό τομέα, πράγμα που ευτυχώς για τους Βρετανούς προβλέπεται να συμβεί στο Ενωμένο Βασίλειο πριν την ενδεχόμενη θέση της TISA σε ισχύ.
Υπάρχει επίσης κίνδυνος η TISA να υπονομεύσει τις προσπάθειες ρυθμίσεων των επικίνδυνων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Η Ελβετία επιχειρηματολογούσε για τη διατύπωση ότι οι ξένες χρηματοοικονομικές εταιρείες υπηρεσιών πρέπει να μπορούν να «προσφέρουν…οποιαδήποτε καινούργια χρηματοοικονομική υπηρεσία». Ενώ μπορεί τελικά να υιοθετηθεί μια πιο μετριοπαθής διατύπωση, η κατεύθυνση ροής των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών μας ανησυχεί βαθύτατα εφόσον η χρηματοοικονομική κρίση του 2008 ξέσπασε επί το πλείστον λόγω της υποτονικής ρύθμισης καινούργιων χρηματοοικονομικών προϊόντων όπως τα περιβόητα Credit Default Swaps. Ο κίνδυνος είναι ότι η TISA θα εμποδίσει τις κυβερνήσεις να περιορίσουν τη χρήση τέτοιων «καινοτόμων» χρηματοοικονομικών προϊόντων κα θα μας αφήνει χωρίς δυνατότητα ν’ανατρέψουμε την επόμενη χρηματοοικονομική κρίση.
Ως μέρος των διατάξεων για τη «διαφάνεια», η TISA ζητά επίσης από τις κυβερνήσεις να πληροφορούν μεγάλες χρηματοοικονομικές εταιρείες πολύ πριν εισάγουν νέα ρύθμιση. Αυτό θα καθιστά πιο εύκολο για αυτές τις εταιρείες να εξασκούν πάλι πιέσεις κατά των κυβερνήσεων, ή ακόμα να σχεδιάσουν να κάνουν αγωγή για να εμποδίσουν την έγκριση νέων κανόνων.
Καλή για τον άνθρακα, το πετρέλαιο και τον αέριο. Κακή για το κλίμα και το δικαίωμα της νομοθετικής ρύθμισης
Η TISA μπορεί επίσης να φέρει κατάργηση πολύ σημαντικών κανόνων και ρυθμίσεων σε τομείς όπως η ενέργεια, η δημόσια προμήθεια, οι μεταφορές, τα μεταφορικά έξοδα, η παροχή υπηρεσιών υγείας και η προστασία δεδομένων, επειδή η TISA μπορεί να υποβάλλει κάθε καινούργια ρύθμιση σε «τεστ ανάγκης». Αυτό σημαίνει ότι δεν υιοθετούμε κανένα καινούργιο κανόνα εκτός αποδειχθεί ότι δεν είναι πιο επαχθής από ο τι χρειάζεται. Το να αποδειχθεί ότι ένας καινούργιος κανόνας ικανοποιεί αυτό το αόριστο τεστ είναι κάτι πολύ δύσκολο. Επομένως τα κράτη γίνονται ευάλωτα σε νομικές κατηγορίες επειδή εισήγαγαν μέτρα για τη δημόσια προστασία. Η Επιτροπή της ΕΕ έχει δηλώσει ότι δεν θα δεχτεί μέτρα που εμποδίζουν το δικαίωμα της για νομοθετική ρύθμιση, όμως μια εκδοχή του κειμένου που διέρευσε φαίνεται να δηλώνει ότι (διαφορετικά από τις ΗΠΑ και το Καναδά) η ΕΕ δεν αντιστάθηκε στην ενσωμάτωση του Τεστ Αναγκαιότητας στο αντίστοιχο παράρτημα της ΤΙSA σχετικά με την εσωτερική ρύθμιση.
Σε κάθε περίπτωση, η TISA θα αποτελει μεγάλο εμπόδιο σε μια καινούργια ρύθμιση. Για παράδειγμα, η Ισλανδία και η Νορβηγία, υποστηριγμένες από τις ΗΠΑ, πιέζουν έντονα τους υπογράφοντες τη συμφωνία, να δεσμευτούν σε τεχνολογική ουδετερότητα σχετικά με τις εξαγωγές των ενεργειακών υπηρεσιών. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τα κράτη να ρυθμίσουν υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η «Ακραίως επαχθής» ρύθμιση των βρώμικων τεχνολογικών εξαγωγής ενέργειας όπως η ρηγμάτωση θα υπόκειται σε προσφυγή εφόσον έχει επιπτώσεις στο εμπόριο υπηρεσιών.
Απειλή για την ιδιωτικότητα
Η ρύθμιση της προστασίας δεδομένων είναι και αυτή ένα πεδίο αμφισβήτησης. Οι μεγάλες επιχειρήσεις θέλουν περισσότερο έλεγχο του διαδικτύου και της ροής δεδομένων. Ιδιαίτερα, πολλές εταιρείες των ΗΠΑ επιθυμούν να μπορούν να μεταφέρουν διασυνοριακά τα δεδομένα διασυνοριακά. Αυτό θα επιτρέπει σε εταιρείες όπως η Google και το Facebook να μεταφέρουν προσωπικές πληροφορίες στις ΗΠΑ όπου οι νομοθεσίες προστασίας δεδομένων είναι πιο χαλαρές από εκείνες της ΕΕ. Ορισμένες χώρες, περιλαμβανόμενων και των ΗΠΑ, υποστηρίζουν ένα κείμενο που λέει «κανένα μέρος δεν μπορεί να εμποδίσει ένα προμηθευτή υπηρεσιών από άλλο μέρος να μεταφέρει, να έχει πρόσβαση, να διαχειρίζεται ή να αποθηκεύει πληροφορίες, ακόμα και προσωπικές πληροφορίες, εντός ή εκτός της επικράτειας του, όπου τέτοια δράση εκτελείται συμφώνα με τις δραστηριότητες της επιχείρησης του προμηθευτή υπηρεσιών».. Παρόλο που η TISA αναφέρει ότι οι νομοθεσίες για την ιδιωτικότητα πρέπει να εφαρμόζονται στη χώρα υποδοχής, δεν είναι ξεκάθαρο πως θα εξασφαλισθεί η εγγύηση, ο σεβασμός και η εφαρμογή αυτού του κανόνα. Αν τέτοια κείμενα ενσωματωθούν στην τελική εκδοχή της ΤΙSA, υπάρχει φόβος ότι τα προσωπικά δεδομένα θα είναι πιο προσβάσιμα σε τρίτους και θα υπονομευθεί η ιδιωτικότητα του χρήστη.
Δικαιώματα στη εργασία; Ποια δικαιώματα;
Η προσέγγιση της ΤΙSA στα δικαιώματα για την εργασία των μεταναστών, αποτελεί μια επιστροφή σε άλλη εποχή. Κανένα κεφάλαιο για τα κοινωνικά δικαιώματα δεν θα ενσωματωθεί στη συμφωνία. Στις προτάσεις που προβλέπονται για τη TISA, κάποιες κατηγορίες μεταναστών εργατών μπορούν να χαρακτηριστούν σαν «ανεξάρτητοι προμηθευτές υπηρεσιών»“και συνεπώς δεν θα επωφελούνται από το δικαίωμα του ελάχιστου μισθού ή της συμμετοχής σε συνδικαλιστική οργάνωση κτλ. Αν μπείτε σε μια χώρα με τη βίζα «mode 4», η παρουσία σας στη καινούργια χώρα μπορεί να συνδέεται με τον εργοδότη σας, συνεπώς αν χάσετε τη δουλειά σας αμέσως θα πρέπει να φύγετε από τη χώρα. Αυτό το είδος συστήματος σύγχρονης εργασίας με σύμβαση, είναι ανοιχτό σε κάθε κατάχρηση από ασυνείδητους εργοδότες που μπορούν να προσφύγουν σε παράνομες πρακτικές γνωρίζοντας ότι μπορούν να απειλούν τον εργαζόμενο με απέλαση αν παραπονιέται. Αυτό το σύστημα χρησιμοποιείται σε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και το Κατάρ και έχει σαν αποτέλεσμα συνθήκες εργασίας που βρίσκονται πολύ κοντά στη σκλαβιά.
Κάνε κατάλογο ή ξέχασε το
Ορισμένα μέρη της TISA (τα μέρη που σχετίζονται με την παρόμοια μεταχείριση των ξένων εταιρειών σε σχέση με τις εγχώριες) λειτουργούν με βάση τοι σύστημα της “αρνητικής λίστας“. Αυτό σημαίνει ότι αν ένα κράτος δεν κάνει από την αρχή εξονυχιστικό το κατάλογο τομέων που επιθυμεί να αποκλείονται από τη συμφωνία, οι υπόλοιποι τομείς θα ενσωματωθούν αυτόματα σε αυτήν.. Αυτό σημαίνει ότι αν εφευρεθεί ένα καινούργιο προϊόν ή υπηρεσία, θα είναι αυτόματα ενσωματωμένα στο σχετικό μέρος της TISA. Έτσι αν είχαμε υπογράψει μια τέτοια συμφωνία το 1970 πριν διαδοθούν οι υπολογιστές, όλο το εμπόριο υπηρεσιών που περιλαμβάνει τους υπολογιστές και το διαδίκτυο αυτόματα θα ενσωματώνονταν στην συμφωνία.
Η ΕΕ δηλώνει ότι ζήτησε να αποκλειστούν οι δημόσιες υπηρεσίες από τις εθνικές δεσμεύσεις της TISA, παρέχοντας έτσι κάποια προστασία εναντίον της ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ).. Αλλά στην ουσία δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτό θα είναι αποτελεσματικό καθώς πχ. το Ηνωμένο Βασίλειο έχει διαλέξει να μη κάνει μεγάλο κατάλογο αποκλίσεων για την υγεία.
Ενώ τέτοιες αποκλίσεις θα ήταν καλύτερες από το τίποτα, πολλά εξαρτώνται με το πως θα διατυπωθούν. Παρόμοιες συμφωνίες στο παρελθόν (πχ. GATS) έχουν ορίσει τις δημόσιες υπηρεσίες στενά σαν “κάθε υπηρεσία που παρέχεται ούτε σε εμπορική βάση ούτε σε ανταγωνισμό με ένα ή περισσότερους προμηθευτές υπηρεσιών“. Διατυπώσεις όπως αυτή θα καθιστούν την απόκλιση σχεδόν χωρίς νόημα αφού σχεδόν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν ιδιώτες ανταγωνιστές. Είναι πιθανό ότι οι μόνη υπηρεσία που θα έχει τα προσόντα θα είναι η πυροσβεστική, διότι (για την ώρα) ελάχιστες ιδιωτικές πυροσβεστικές επιχειρήσεις υπάρχουν στην Ευρώπη (ενώ υπάρχουν περισσότερες στις ΗΠΑ).
Τα καλά νέα είναι ότι τα τελευταία διαρρεύσαντα κείμενα προτείνουν ισχυρότερη διατύπωση για τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας που ορίζονται ως “όλες τις υπηρεσίες υγείας που έχουν δημόσια χορήγηση ή κρατική υποστήριξη υπό κάθε μορφή“. Όμως αφενός οι διαπραγματεύσεις δεν ολοκληρώθηκαν και αφετέρου, δεν είναι ξεκάθαρο αν οι άλλες δημόσιες υπηρεσίες θα είναι εξίσου προστατευμένες ακόμα και όταν η υγεία θα απολαμβάνει κάποια προστασία.
Οποιοδήποτε κενό στον ανωτέρω κατάλογο αποκλεισμού θα γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης με βίαιαο τρόπο, όπως συνέβη στο Καναδά όταν η επαρχία του New Brunswick αποφάσισε να εισάγει ένα δημόσιο πρόγραμμα ασφαλείας αυτοκινήτων. Επρόκειτο για ένα δημοφιλές μέτρο αφού θα σήμαινε πιο φτηνή ασφάλεια για τον κάθε ένα. Αλλά τελικά αυτό το πρόγραμμα έπρεπε να εγκαταλειφθεί διότι οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες απείλησαν να κάνουν αγωγή στο Καναδά: Επειδή σύμφωνα με τους κανόνες του GATS για την πρόσβαση στην αγορά, ο Καναδάς έχει συμφωνήσει να βάλει τέλος στα μονοπώλια. Η κυβέρνηση του New Brunswick είχε αρχικά υπολογίσει ότι η κατάσταση ήταν ασφαλής αφού στον Καναδά υπήρχε ρήτρα που ρητά απέκλειε από τη συμφωνία τα δημόσια μονοπώλια που αφπρούσαν την ασφάλεια των αυτοκινήτων. Όμως οι εταιρείεςισχυρίσθηκαν ότι η ρήτρα εφαρμόζεται μόνο για επιχειρήσεις που υπήρχαν ήδη προ της συμφωνίας σε άλλες καναδέζικες επαρχίες. Η κυβέρνηση του New Brunswick τελικά έκανε πίσω και οι ιδιωτικές εταιρείες κέρδισαν.
Διείσδυση παντού
Σε αντίθεση με άλλες παρόμοιες υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες που όπως η TTIP (ΗΠΑ-ΕΕ) και η CETA (Καναδάς-ΕΕ), η TISA περιλαμβάνει χώρες του νότου όπως η Τουρκία, το Πακιστάν, η Κόστα Ρίκα, η Κολομβία, το Περού ο Παναμάς (επίσης ένας φορολογικός παράδεισος). Η Ουρουγουάη και Παραγουάη έχουν ήδη εγκαταλείψει τις διαπραγματεύσεις διότι πιστεύουν ότι η συμφωνία θα είναι μια πολύ μεγάλη απειλή για την κυριαρχία τους και τη νομοθετική τους ικανότητα.
Η TISA μπορεί να είναι πιο επικίνδυνη για αυτές χώρες σε σχέση με την Ευρώπη. Ενώ οι πλούσιες χώρες έχουν ήδη εγκαταστήσει αρκετά καλές δημόσιες υπηρεσίες, οι φτωχές χώρες δεν έχουν ακόμα. Εμπορικές συμφωνίες όπως η ΤISA δεν αναγκάζουν μεν τις χώρες να ιδιωτικοποιήσουν τις δημόσιες υπηρεσίες και αυτό σημαίνει ότι χώρες όπως το Ηνωμένο βασίλειο θα μπορούν να διατηρήσουν τις υφιστάμενες δημόσιες παροχές πχ, στην υγεία. Αλλά για τις χώρες που δεν έχουν ακόμα εγκαταστήσει τη δίκη τους εκδοχή του ΕΣΥ, μπορεί να σημαίνει τη μονιμοποίηση μιας κατάστασης όπου οι ιδιωτικές εταιρείες διαχειρίζονται τις δημόσιες υπηρεσίες με στόχο το κέρδος.
Με αλλά λόγια, αυτές χώρες ξεκινούν από πιο χαμηλή βάση. Κάτι παρόμοιο συνέβη όταν δημιουργήθηκε ο ΠΟΕ. Επετράπη μεν στις πλούσιες χώρες να κρατήσουν τις επιδοτήσεις τους σε υψηλά επίπεδα, ενώ οι φτωχές χώρες που την περίοδο δημιουργίας του ΠΟΕ δεν είχαν τα μέσα για επιδοτήσεις, αντιμετωπίζουν τώρα απαγόρευση για επιδοτήσεις. Αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση κατά την οποία η ΕΕ επιδοτεί πλούσιους κτηματίες με πολλά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο ενώ φτωχές χώρες, αντιμετωπίζουν σοβαρές κυρώσεις αν τολμήσουν να κάνουν το ίδιο.
Η ΤΙSA μπορεί να μη είναι ακόμα μια παγκόσμια συμφωνία όπως οι συμφωνίες του ΠΟΕ αλλά η φιλοδοξία είναι να διευρυνθεί πολύ, πέρα από τις 50 χώρες, για να περιλάβει όλον το κόσμο και να αντικαταστήσει το GATS. Τέλος η TISA θα αποτελέσει μοντέλο για μελλοντικές συμφωνίες σχετικές με το εμπόριο υπηρεσιών. Πράγματι, ενώ ο ΠΟΕ έχει απορρίψει την ενσωμάτωση της TISA, οι υποστηρικτές της συμφωνίας σχεδιάζουν ήδη την ενσωμάτωση της στη δομή του ΠΟΕ – καθιστώντας έτσι τη συμφωνία πολύ πιο ισχυρή και έτσι μελλοντικά πολλές χώρες θα είναι δεσμευμένες με κανόνες για τους οποίους δεν έπαιξαν κανένα ρόλο. Αυτό θα είναι μια καταστροφή για τους λαούς που ζουν στο νότο καθώς θα πρέπει να δεχτούν ένα τετελεσμένο γεγονός.
Πρέπει να σταματήσουμε την TISA
Ακτιβιστές σε όλη τη Ευρώπη κινητοποιήθηκαν ήδη για να σταματήσουν την TTIP, την εμπορική συμφωνία ΗΠΑ–ΕΕ που περιλαμβάνει πολλές όμοιες απειλές με τη ΤΙSA. Πάνω από 3 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη, και πάνω από 500.000 μονάχα στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπέγραψαν μια έκκληση που απορρίπτει την ΤΤΙΡ.
Δεν υπάρχει ακόμα τόση οργή εκ μέρους του λαού σχετικά με τη TISA. Είναι όμως απαραίτητο για τους εκλεγμένους αντιπροσώπους, τους ακτιβιστές και τον απλό πολίτη, να ενωθούν ενάντια σε αυτήν την απειλή. Πολλά συνδικάτα όπως το UK GMB και η Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων στις μεταφορές και η Public Service International (PSI) ήδη έκρουσαν το κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τη TISA όπως έκαναν και πολλές άλλες ομάδες στο νότο. Πρέπει να είμαστε μαζί τους. Η αποτυχία της ΤΤΙΡ θα είναι μια Πύρρειος νίκη αν επιτρέψουμε στηω TISA να περάσει χωρίς να αντιδράσουμε.
English text:
http://www.globaljustice.org.uk/sites/default/files/files/resources/tisa_briefing_web_0.pdf
 |
DiEM25 Aegina
diem25.aegina@gmail.com |
“Η Ευρώπη που ξέραμε αποδομείται. Τώρα τι;”. Η συνάντηση του κινήματος DiEM25 στην Αίγινα.
Γράφει ο Σαράντης Ευσταθόπουλος.
Στην παραλία Αγίου Βασιλείου στο Aqua Loca Beach Bar πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των μελών της ομάδας Αίγινας του κινήματος DiEM25 (Democracy in Europe Movement 2025) με μέλη του κινήματος που ανήκουν σε ομάδες από διάφορες χώρες.
Στην συγκέντρωση μίλησαν κατά σειρά τα μέλη της ομάδας της Αίγινας Γεωργία Σταυριανέα και Ντίνα Χατζίνα, ο κύριος Γιάνης Βαρουφάκης, η Judith Meyer από το DiEM25 Γερμανίας, ο Luis Martin από το DiEM25 Ισπανίας, η Christina Soler-Savini από το DiEM25 Γαλλίας και ο Sandro Mezzadra από το DiEM25 Ιταλίας.
Η κυρία Σταυριανέα χαρακτήρισε τους ανθρώπους του DiEM25 ως «ενεργούς Ευρωπαίους πολίτες» που δεν αντέχουν άλλα “πογκρόμ που γίνονται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια” και εντόπισε την στόχευση του DiEM25, πάνω απ’ όλα, στον σεβασμό της Δημοκρατίας πανευρωπαϊκά .
Από την πλευρά της η κυρία Χατζίνα μίλησε για την πρωτοβουλία πολιτών της Αίγινας που “ενδιαφέρονται να ενώσουν τις προσπάθειες τους με το DiEM25” και οι οποίοι οργανώθηκαν “αυθόρμητα” στις 4 Μαΐου. Καλωσόρισε τα μέλη από τις υπόλοιπες ομάδες του κινήματος που βρέθηκαν στην Αίγινα και τόνισε τους ιδιαίτερους συμβολισμούς της Αίγινας για την δημοκρατία.
Στην δική του, σύντομη ομιλία ο κύριος Γιάνης Βαρουφάκης, αφού ευχαρίστησε όσους βρέθηκαν στον χώρο της συγκέντρωσης, εστίασε την προσοχή του κοινού στην διττή “δίνη” ασφυξίας ευρωπαϊκών χωρών και αποδόμησης της Ε.Ε., που αιτία της είναι μια “συναίνεση μεταξύ παράταιρων πολιτικών δυνάμεων”. Μια συναίνεση στο γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική στις πολιτικές που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Έκανε αναφορά στην προσπάθεια που έκανε η κυβέρνηση των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015 και τόνισε πως απέτυχε εξ αιτίας της αντίδρασης της “Τρόικας εξωτερικού και κυρίως της Τρόικας του εσωτερικού”. Το DiEM25, κατέληξε, στοχεύει ακριβώς στο να δώσει εναλλακτική σε αυτό το μείγμα πολιτικών.
Στην συνέχεια πήραν το λόγο τα μέλη του DiEM25 από τις υπόλοιπες χώρες-μέλη. Η κυρία Judith Meyer, ακτιβίστρια από την Γερμανία, ξεκίνησε πλέκοντας το εγκώμιο του Γιάνη Βαρουφάκη, κυρίως, για το ρόλο του στην ανάδειξη των προβλημάτων, των αντιφάσεων και των περιορισμών του σημερινού Ευρωπαϊκού “οικοδομήματος”. Παρατήρησε τις αντιφάσεις μεταξύ των στερεότυπων που χρησιμοποιούνταν πέρυσι τέτοιες μέρες, σε μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και στην Γερμανία, φέρνοντάς τες σαν ένα παράδειγμα των ελλείψεων και των περιορισμών που εκμεταλλεύονται οι σημερινές ελίτ ώστε να διαιωνίζεται η σημερινή κατάσταση. Η περσινή αντιμετώπιση που είχε η Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις του Ιουλίου “έδειξε το πραγματικό πρόσωπο της σημερινής Ευρώπης”. Και κατέληξε με το “μότο” του DiEM25, “Η Ευρώπη ή θα εκδημοκρατιστεί ή θα διαλυθεί”.
Ο κύριος Luis Martin, δημοσιογράφος από την Ισπανία, χαιρέτησε τις προσπάθειες των μελών από την Αίγινα και μίλησε για τις οργανωτικές επιτυχίες του DiEM25 στην Ισπανία. Εξήρε το κουράγιο που χρειάζεται για να προσπαθήσει κάποιος να πετύχει στόχους όπως αυτούς του DiEM25 και τόνισε ότι, παρότι τέτοιοι στόχοι φαίνονται ουτοπικοί, σε καμία περίπτωση δεν είναι ανέφικτοι.
Η κυρία Christina Soler-Savini, από την πλευρά της, μετέφερε τους “αγωνιστικούς χαιρετισμούς” από το Παρίσι και εκθείασε την αντίσταση που προβάλει ο γαλλικός τομέας του DiEM25 στη νέα εργατική νομοθεσία που πέρασε η κυβέρνηση του Francois Hollande, μια νομοθεσία που αποτελεί μέρος του πολιτικού “πειράματος” που ξεκίνησε με την επιβολή των πολιτικών της Τρόικα στην Ελλάδα.
Κλείνοντας, ο κύριος Sandro Mezzadra, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο της Μπολόνια, θέλησε να απαντήσει στο ερώτημα του συντονιστή, Κώστα Εφήμερου, αν το κίνημα DiEM25 μπορεί να παράξει απτά, πολιτικά αποτελέσματα, αντίθετα με αντίστοιχα κινήματα, από τους αγανακτισμένους της Αθήνας μέχρι τος indignados της Ισπανίας. Εστίασε στο ότι αυτά τα κινήματα είχαν στοχεύσεις εθνικές, ενώ το DiEM25 είναι ένα κίνημα το οποίο προσπαθεί να “σπάσει τα σύνορα” των κρατών-μελών θέτοντας έναν πανευρωπαϊκό στόχο σε ένα υπερεθνικό επίπεδο.
Στη συζήτηση παρενέβη ο Κώστας Βαρώτσος, ως πολίτης της Αίγινας αλλά όχι μέλος της τοπικής ομάδας, και τόνισε ότι η πολιτική από τέχνη του εφικτού πρέπει να γίνει μια προσπάθεια να επιτευχθεί το δύσκολο, το ανέφικτο. Τέλος, ακολούθησε συζήτηση με το κοινό.
Ομιλία της Γεωργίας Σταυριανέα
Ομιλία της Judith Meyer
—————————————————
“The Europe we knew is disintegrating. So, what now?” The DiEM25 meeting in Aegina.
by Sarantis Efstathopoulos
On the Agios Vasileos beach at the Aqua Loca Beach Bar members of the Aegina group of the DiEM25 movement (Democracy in Europe Movement 2025) met together with members of the movement from groups in various other countries.
At the meeting the speakers were, in order, the members of the Aegina group Georgia Stavrianea and Dina Hatzina, Mr. Yanis Varoufakis, Judith Meyer from DiEM25 Germany, Luis Martin from DiEM25 Spain, Christina Soler-Savini from DiEM25 France and Sandro Mezzadra from DiEM25 Italy.
Mrs Stavrianea described the people of DiEM25 as “active European citizens” who cannot tolerate any more of the “pogroms that are taking place against human self-respect” and identified the goal of DiEM25 as being, above all, to secure respect for democracy, throughout Europe.
Mrs Hatzina, for her part, spoke of the citizens’ initiative of Aegina, which “is interested in joining forces with DIEM25” and which organized itself “spontaneously” on 4th May. She welcomed to Aegina the members of the other groups in the movement, emphasizing the special symbolism of Aegina for democracy.
Yanis Varoufakis, in his brief talk, after thanking those who had come to the meeting, focused the audience’s attention on the dual maelstrom of asphyxiation of European countries and disintegration of the EU, attributable to “a consensus between discrepant political forces”. A consensus around the idea that there is no alternative to the policies that have led to the present impasse. He mentioned the effort that was made by the government emerging from the January 2015 elections, emphasizing that it failed because of the reaction of the “external Troika and even more so the internal Troika”. DiEM25, he concluded, aims precisely at providing an alternative to that mix of policies.
The next speakers were members of DiEM25 from other member countries. Mrs Judith Meyer, activist from Germany, commenced with a tribute to Yanis Varoufakis, above all for his role in highlighting the problems, the contradictions and the limitations in the way Europe is being constructed today. She noted the contradictions between the stereotypes that were in use this time last year, in the media of Greece on the one hand and Germany on the other, citing them as examples of the deficiencies and limitations that are being exploited by today’s elites as a way of perpetuating the status quo. The treatment meted out to Greece last year in the negotiations of July “exposed the true face of today’s Europe”. And she concluded with DiEM25’s motto “Europe will either be democratic or it will disintegrate”.
Mr Luis Martin, journalist from Spain, welcomed the efforts of the members from Aegina and spoke of the organizational successes of DiEM25 in Spain. He praised the courage that is needed for someone to try to achieve goals like those of DiEM25, emphasizing that, although such goals appear utopian, they are in no way unattainable.
Mrs Christina Soler-Savini, for her part, conveyed “militant greetings” from Paris, praising the resistance that is being waged by the French section of Diem25 to the new labor legislation passed by the government of Francois Hollande, legislation that is part and parcel of the same political experiment that started with imposition of the policies of the Troika in Greece.
In closing, Mr. Sandro Mezzadra, professor of political science at the University of Bologna, sought to answer the question raised by the co-ordinator Costas Efimeros, as to whether DIEM25 has the capacity to produce concrete political results, unlike the “aganaktismenoi” of Athens or the “indignados” of Spain. He focused on the fact that these movements pursued national goals, whereas DiEM25 is a movement that is attempting to “breach the borders” of the member states, setting a pan-European goal at a supranational level.
Costas Varotsos intervened in the discussion as a citizen of Aegina but not as a member of the local group, and emphasized that politics as the art of the possible must become an attempt to achieve what is difficult: the impossible. This was followed by discussion with the public.
Georgia Stavrianea’s address to the meeting
DiEM25 